Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Ο "Σαρωνικός" ζει και βασιλεύει στη Γραμβούσα της Κρήτης.


  Θυμηθήκαμε σήμερα  έναν παλιό μαχητή της θάλασσας μας που έφυγε πρόωρα από τα λιμάνια των νησιών μας, ενώ θα μπορούσε ακόμα να προσφέρει τις υπηρεσίες του τούτο το δύσκολο ακτοπλοϊκά χειμώνα που διανύουμε. Πρόκειται για τον θρυλικό "Σαρωνικό".
   Ήταν  Κυριακή  31  Δεκεμβρίου του 2006 όταν  το επιβατηγό- οχηματαγωγό κλειστού τύπου,  «Σαρωνικός» εκτέλεσε  το τελευταίο  του δρομολόγιο στο Σαρωνικό. Ήταν γύρω στις έξι το απόγευμα όταν ερχόμενο από το Αγκίστρι περιέπλευσε φωταγωγημένο τη βόρεια ακτή της Αίγινας κατευθυνόμενο προς  το λιμάνι της Σουβάλας. Με αυτό το δρομολόγιο έπεσε η αυλαία 25  χρόνων αδιάκοπης και  ακάματης πλεύσης ενώνοντας τα νησιά του  Αργοσαρωνικού με το  πρώτο λιμάνι της χώρας.

  Τον Ιούλιο του 1981 ο νεότευκτος  «Σαρωνικός» , ιδιοκτησίας Ι. Λεφάκη,  έκανε το πρώτο του δρομολόγιο για Αίγινα. Το νέο μεγάλο πλοίο  - ανοικτού τύπου τότε – με μεγάλης χωρητικότητας γκαράζ , μεγάλα καταστρώματα, άνετο σαλόνι, έκανε αμέσως τη διαφορά από τα τότε υπάρχοντα φέρυ-μπώτ, έκλεψε τις εντυπώσεις και τη προτίμηση των επιβατών. Γρήγορα έγινε ο απόλυτος κυρίαρχος της γραμμής  και  δίκαια του αποδόθηκε ο τίτλος του βασιλιά  του Αργοσαρωνικού. Επέκτεινε τα δρομολόγια του μέχρι τον Πόρο και ανακούφιζε, λόγω του μεγάλου πρωτοκόλλου μεταφοράς επιβατών και αυτοκινήτων, τη γραμμή στα τριήμερα  και στις ημέρες της μεγάλης επιβατικής  κίνησης. Αργότερα συντάχθηκε με τα υπόλοιπα πλοία  στην ίδια κοινοπραξία. Οι ανάγκες  της γραμμής αλλά  και η εμφάνιση των  πρώτων κλειστών πλοίων στη γραμμή [Γεώργιος 1 – Ύδρα] ανάγκασαν τον πλοιοκτήτη του να προχωρήσει σε αναγκαίες βελτιωτικές κινήσεις του σκάφους, όπως  το κλείσιμο του γκαράζ του, μετατρέποντας το σε κλειστού τύπου, αυξάνοντας έτσι τη δυνατότητα του να ταξιδεύει με περισσότερα μποφόρ. Μετά από αυτήν την εξέλιξη ο «Σαρωνικός»  εξυπηρέτησε με αυταπάρνηση την γραμμή  στις δύσκολες μέρες του χειμώνα. Όταν τα άλλα οχηματαγωγά  έδεναν, ο  «Σαρωνικός» όρθωνε  το μπροστινό του κατάρτι [το γνωστό κέρατο] κόντρα στα λυσσαλέα κύματα της σοροκάδας και κατόρθωνε να προσεγγίσει την Αίγινα. Ο σκληρός ανταγωνισμός του με το «Γεώργιος 1» [σημερινό «Απόλλων Ελλάς»], οδήγησε τα δύο πλοία το απόγευμα της 23ης Αυγούστου του 1990, παλεύοντας με τα ανελέητα κύματα του γαρμπή, σε ναυτικό ατύχημα στο λιμάνι της Αίγινας. Ο  «Σαρωνικός» με μισοβυθισμένη την πλώρη του μαρτυρούσε για μέρες την ακαταλληλότητα του λιμανιού της Αίγινας αλλά και το παράτολμο των δύο πλοίων να προσεγγίσουν την Αίγινα μέσα σε συνθήκες  καλοκαιρινού μπουρινιού.

    Ο ερχομός στη γραμμή νέων πλοίων, αναγκαστικά έθεσαν τον  «Σαρωνικό» σε δεύτερη μοίρα. Τα τελευταία χρόνια  εντάχθηκε και αυτός στη μεγάλη ακτοπλοϊκή οικογένεια  της Minoan, ενώ  τα δρομολόγια του περιορίστηκαν μέχρι την Αίγινα και το Αγκίστρι, αφού προηγουμένως αποχαιρέτησε όλα τα άλλα   φέρυ-μπωτ που ένα – ένα έφευγαν για άλλες γραμμές του εξωτερικού ή του εσωτερικού. Με σκούρο μπλε χρώμα και με τα διακριτικά  της Hellenic Seaways  έκανε τα τελευταία του  ταξίδια, έχοντας στο πλευρό του άλλον ένα παλαίμαχο σύντροφο από τα παλιά τον «Αίαντα».
   Η είδηση  της πώλησης  του αιφνιδίασε  τους επιβάτες της γραμμής  τότε, που παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια τον σνόμπαραν προτιμώντας τα πιο σύγχρονα και γρήγορα πλοία, είχαν  συναισθηματικά δεθεί μαζί του. Πόσα ταξίδια, πόσα απαγορευτικά, πόσα όνειρα φυγής και διαφυγής από την πολύβουη πόλη προς τα κοντινά νησιά, πόσα σχέδια ανέμελων διακοπών είχαν καταστρωθεί στη κουπαστή του. Αψηφώντας το δύσκολο καιρό διευκόλυνε τη σύνδεση των νησιών με το κέντρο μεταφέροντας προϊόντα, αγαθά   πρώτης ανάγκης,  άρρωστους συνανθρώπους μας, ετοιμόγεννες γυναίκες, σπουδαστές, στρατιώτες, εργαζόμενους Στη μνήμη των περισσοτέρων επιβατών  ο «Σαρωνικός» θα μείνει ως το πλοίο παντός καιρού των προηγούμενων δεκαετιών. Όταν οι άλλοι δένουν ο "Σαρωνικός" ταξιδεύει, έγραφε το περιοδικό "Εφοπλιστής" τότε. Στα  ρέλια του οι κόμποι από την αρμύρα της θάλασσας του Σαρωνικού θα  ενωθεί  ίσως με κάποιο δάκρυ αποχωρισμού για τον ακαταπόνητο μαχητή των διαδρομών μας. Όμως ένας γνήσιος πολεμιστής δεν παραδίδει τόσο εύκολα τα όπλα, τη θάλασσα του. Οι καινούριοι ιδιοκτήτες του τον οδήγησαν  στη Κρήτη όπου συνεχίζει τα ταξίδια του  ως κρουαζιερόπλοιο μεταφέροντας τουρίστες στο νησί "Γραμβούσα" Αυτό είναι και το νέο όνομα  του πλοίου.
       Εμείς να ευχηθούμε  να συνεχίσει να αρμενίζει λεβέντικα  στο νησί  των γενναίων.
Σημ. Οι τελευταίες φωτογραφίες δείχνουν πως ήταν το πλοίο ως ανοιχτού τύπου δίπλα στο παλιό "Αίγινα" , ενώ στα δεξιά το βλέπουμε σήμερα αγκυροβολημένο στην παραλία της Γραμβούσας.


Το κείμενο αυτό (από τη δεύτερη παράγραφο μέχρι το τέλος) έχει δημοσιευτεί στο τεύχος 56 της εφημερίδας "Νέα του Σαρωνικού" με την υπογραφή του Γ. Μπήτρου.